Hallo Ego

Hallo ego
Hallo B.V. Ik
Me myself and I
Wat moet ik met je, wat wil ik met je?
Ik kan niet met je en ik kan niet zonder je
Heb jij dat nou ook?

Lief ego
Wie ben jij eigenlijk?
Volgens Eckhart Tolle ben jij mijn niet-ontwaakte ik, die denkt, praat en handelt.
Jij bent die stem in mijn hoofd.
Je bent onverzadigbaar en hebt nooit genoeg.
Tolle noemt jou zelfs een stoornis of een soort collectieve waanzin die de mensheid met elkaar deelt.

Jij bent de jas die mijn Ik beschermt, maar ook afschermt.
Jij jut mij op, om mijzelf te verbeteren en te overtreffen.
Jij vecht voor mijn erkenning en waardering.
Jij eist voor mij ruimte, vrijheid en liefde.
Maar jij wordt daarin gestuurd door angst, hebzucht en honger naar macht.
Jij houdt mij af van kwetsbaarheid en echte verbinding.

Jij neigt ertoe ‘hebben’ gelijk te stellen met ‘Zijn’: ik heb, dus ik besta.
En hoe meer ik heb, des te meer ik besta.
“Kijk mijn mooie auto eens, en mijn prachtige kinderen, mijn fantastische baan en mijn grote huis.”
Jij leeft door vergelijking. Als ik het maar beter doe dan de ander, als ik maar meer heb dan de ander.
Hoe ik door andere gezien wordt verander jij in hoe ik mijzelf zie.

In de meeste gevallen als ik het over ‘ik’ heb, ben jij aan het woord.
Jij bestaat uit mijn gedachten, mijn emoties, mijn verzameling aan herinneringen, waarmee ik mij identificeer als ‘ik en mijn verhaal’,

Jij bestaat uit de rollen die ik uit gewoonte speel zonder dat te beseffen.
Mijn collectieve identificaties: ik ben een Nederlander, ik ben blank, ik ben hoogopgeleid, …
Maar dat ben IK natuurlijk helemaal niet, dat ben jij. Woorden kunnen helemaal niet beschrijven wie IK ben.

Waarom kom ik hier nu pas achter?
Waarom hebben ze mij dit op school niet geleerd?
Nog sterker: op school is mij geleerd veel waarde te hechten aan de betekenis van woorden, want woorden worden gebruikt om mij uit te leggen wat waarheid is.
“De aarde is plat” o nee “de aarde is rond”, “neutronen en electronen zijn de kleinste deeltjes in de wereld” of toch niet?
Op school heb ik geleerd dat ik juist iets moet worden: een rol, een beroep, een goed mens…..
Zo verwarrend.

Het tijdperk van loslaten
Maar het is nu tijd dat wij elkaar gaan loslaten.
En niet alleen ik, maar de mensheid als collectief.
We staan op het grensvlak van een collectieve groei.
Dit is de voorspelling van de Maya’s voor 2012.
De groei vanuit het Vissentijdperk naar het Aquariustijdperk.
De Inka’s noemen dit de groei van het 3e naar het 4e bewustzijnsniveau;
Van het niveau van tegenstelling, straffen en belonen, goed en fout,
naar het niveau van integratie, verbinding, oordeelsvrij…….

Hallo ego
Hallo jas die ik voor IK aanzag.
IK mag je loslaten, maar dat vind ik niet makkelijk
Ook al ben ik mij bewust van deze jas, ik kan jou nog niet altijd uittrekken.
Het lukt gewoon nog niet, alsof mijn lichaam de knoopjes al los krijgt,
maar mijn armen nog niet uit jouw mouwen kan halen.
Jij houdt mijn lichaam in bedwang.
En ik weet dat jij mij hiermee wilt beschermen.
Beschermen tegen teleurstelling, afkeuring en afwijzing.
En daarom ben ik ook gehecht aan jou, aan mijn rollen, aan mijn dingen, aan mijn bescherming, het voelt zo vertrouwd, ik ben zo aan jou gehecht.

Hoe laat ik deze gehechtheid aan jou en alles waar jij voor vecht los?
Eckhart Tolle zegt mij dat ik dat niet moet proberen te doen.
Dat is onmogelijk.
Hij zegt: “Gehechtheid valt vanzelf weg als je niet meer probeert om jezelf in rollen en in dingen te vinden.”
Maar dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan.

Veel van de rollen die ik heb kan ik makkelijk loslaten, maar niet allemaal. Tijdens mijn NLP opleidingen deden wij een oefening om al onze rollen los te maken van het ik. Ik moest een lijst van minimaal 20 identificaties maken en aan mijn medecursisten geven. Vervolgens werd ik midden in de kring van medecursisten gezet. Om de beurt lazen zij mijn identificaties voor en moest ik zeggen “ik BEN geen dochter, ik speel de rol van dochter naar mijn ouders. Ik BEN niet dominant, ik gedraag mij vaak op een manier die je dominant kunt noemen.” bij een groot deel van de identificaties was het niet moeilijk om ze los te laten, maar en paar bleken toch hardnekkig bijvoorbeeld de rol van Moeder. Ik vond het ontzettend moeilijk om eerlijk te zeggen “IK ben geen moeder….”.

En deze zomer nog: ik ontving een negatieve beoordeling van mijn teamleider.
En wat werd IK boos, omdat jij niet werd gewaardeerd!
Omdat hij niet zag hoe jij mij had gepushed om te blijven vechten voor Sociale Innovatie in het MKB.
Maar ik identificeer mij daarmee met mijn missie en als dat niet gezien wordt ben ik boos.
Maar ik weet nu dat jij dit was en niet ik.

Lief ego,
Het is tijd om af en toe de jas even uit te trekken.
Jij heeft mij veel gebracht, en daar ben ik je dankbaar voor,
maar met een prijskaartje.
Het kostte veel energie, plezier, tijd en aandacht.
Hoe goed bedoeld, de jas is mij te krap en te benauwd geworden.
Ik besef dat jou loslaten mij niet altijd dezelfde resultaten zal geven als nu,
zeker niet op de korte termijn.
Maar ik weet dat Deepak Chopra gelijk heeft als hij zegt dat ik zonder jou in mijn pure persoonlijke kracht kom, met mijn eigen persoonlijk macht.
Vanuit deze persoonlijke macht opereer ik vanuit mijn ziel,
ben ik immuun voor kritiek en jaloezie,
voel ik mij niet beter of slechter dan een ander,
ben ik onthecht en toch betrokken,
en durf ik authentiek te zijn.

En als ik de wereld niet meer bedekt met woorden en etiketten,
keert het gevoel voor het wonderbaarlijke terug in mijn leven,
dat ik had als klein kind,
maar mij nauwelijks meer kan herinneren.

Dag ego
Het is een bevrijding om te beseffen dat de stem in mijn hoofd niet is wie ik ben.
Jij bent niet wie ik ben.
Jij bent alleen de jas die mij beschermt als ik het nodig heb.
Daar ben ik je heel dankbaar voor en ik zal je ook nog vaak gebruiken,
maar dan bewust en niet in alle gevallen.

En wie ben ik? Ik ben degene die het ziet.
Het bewustzijn dat er was vóór het denken, de ruimte waarin het denken – of de emotie of waarneming – plaatsvindt.
Maar ik ben ook mild, naar mezelf en naar de ander.
Bewust zonder oordeel van goed of fout,
bewust van elke keer een klein stapje meer mijzelf.

Ik ben dankbaar voor de raad van Eckhart Tolle
“ Je wordt niet goed door te proberen goed te zijn maar door de goedheid te vinden die al in je zit en die goedheid te voorschijn te laten komen. Maar dat kan alleen gebeuren als er iets fundamenteel verandert aan je bewustzijnstoestand.”
Ik ben mij bewust van mijn onvolmaakte, naakte ik,
en ik ben kwetsbaar,
stapje voor stapje op weg,
naar mijn eigen goedheid, zonder oordeel.

En zoals de Maya’s zeggen:
In lakesh!
“Jij bent de andere ik”

Liefs, IK

Deze brief heb ik geschreven in het kader van mijn leergang Retoriek van Jan Vaessen