Autistisch gedrag: handicap of gave?

Filed in autisme, nieuwe tijd by on 29 april 2009 0 Comments

Steeds meer kinderen worden in het hoekje van autistisch gedrag geplaatst, met de mededeling: leer er maar meeleven. Zo ook mijn eigen dochter. En wat voor gedrag hebben we het dan over: te vaak in de eigen wereld zitten en daarmee geen aandacht hebben voor de ander, mindere goed praten, ‘dansen’ op de tenen, mensen niet aankijken, enzo. De huidige medische wereld in Nederland zegt er niets aan te kunnen doen, behalve de omgeving op het kind aanpassen. Het is een handicap, een foutje in de hersenen, die niet te genezen zou zijn.
Maar wat als er nu meer aan de hand is dan nu lijkt? Met onze dochter zijn wij in behandeling bij Tinus Smits (zie: www.tinussmits.nl) die ook een andere mening is toegedaan. Hij beweert dat veel van deze kinderen autistisch gedrag zijn gaan vertonen doordat er teveel ‘vervuiling’ in hun lichaam is gekomen, waar deze kinderen toevallig extra gevoelig voor zijn. Zijn lijst van producten en stoffen die dit kunnen hebben veroorzaakt groeit gestaag. Beginnend met vaccinaties, medicijnen, alcohol en roken. Tot kunstmatige zoetstoffen, weekmakers (bijvoorbeeld door het opwarmen van de babyflessen in de magnetron) en vinyl. Tot nu toe werkt Tinus vooral proef ondervindelijk, maar op dit moment wordt er ook steeds meer wetenschappelijk bewezen (zie: www.environmentalhealthnews.org/ehs/news/autism-and-vinyl-flooring waarin wordt aangetoond dat vinylvloeren leiden tot twee keer zo veel autisme-gevallen bij kinderen). Tinus is al zover dat hij meer dan 300 kinderen geheel symptoomvrij heeft gekregen. Hij behandelt de kinderen, zoals je een ziekte behandelt: door het lichaam een zetje te geven om zichzelf te herstellen.

Mijn dochter volgt ook een dergelijk traject en ze ontwikkelt zich heel goed. Ze is zich steeds beter bewust van haar omgeving en is inmiddels in staat ook steeds beter rekening te houden met anderen. Of het door de behandeling van Tinus komt kan ik niet bewijzen, maar in mijn beleving is het zeker een deel van het verhaal.

Maar wat als Tinus gelijk heeft: dat deze kinderen gevoeliger zijn dan andere kinderen. Zou het dan mogelijk zijn dat zij ook op andere vlakken gevoeliger zijn? Mijn dochter weet altijd direct welke mensen voor haar ‘veilig’ zijn. Zij kan een kamer met vreemden binnenlopen en bij de ‘liefste’ persoon in de ruimte aansluiten. Is dat misschien ook niet de reden dat deze kinderen moeite hebben met het aankijken van mensen? Zien zij misschien meer dan wij? Kunnen zij pijn en verdriet zien, of de werkelijke intenties van een persoon, door hem of haar in de ogen te kijken? Hebben zij de gave om een persoon werkelijk te zien? Of is hun intuitie gewoon veel sterker dan die van ons?

Tags: , , , , ,

Geef een reactie